انگیزه های شهادت امام حسین( ع) + پی نوشت

پی نوشت : 

همه دوستان را به مطالعه آثار و اندیشه های محمدتقی جعفری، فقیه  بی نظیر تحلیل های بی نقص و عمیق دعوت می کنم. 

یزید و یزیدیان عصر

سرّ این که سفارش کرده‌اند هر روز زیارت عاشورا بخوانید و نسبت به اهل‏ بیت(ع) تولّی داشته و بر آنان صلوات و درود بفرستید و از دشمنانشان تبرّی بجویید، برای آن است که طرز فکر معاندان ایشان منفور شود وگرنه هم ‏اکنون سخن از معاویه و یزید نیست تا آنها را لعنت کنیم. نام و یاد آنها رخت ‏بربسته و قبرشان نیز زباله ‏دانی بیش نیست، الآن سخن از فکر و راه یزید و یزیدیان عصر است.

زن فرعون وقتی که به درگاه الهی دعا کرد، نگفت خدایا مرا فقط از فرعون نجات بده بلکه گفت: (ربّ ابْنِ لی عنْدک بیتاً فی الجَنّه ونجّنی من فرْعوْن وعمله ونجّنی من القوْم الظالمین) یعنی مرا از فرعون و فرعونیان، که طرفداران سنّت سیئه و رفتار ناپسند او هستند، نجات بده. تفکرّ برای همیشه باقی می‌ماند هر چند که اسم و عنوانش تغییر پیدا کند.

بعد از تار و مار شدن خوارج در نهروان و خارج شدنشان از صحنه حیات و زندگی، به علی‏ بن ابی‏طالب(ع) عرض شد: این مقدس‌های خشک از بین رفتند، فرمود: «کلاّ والله إنّهم نُطَف فى أصْلاب الرجال وقرارات النساء کلّما نَجَم منْهم قرنٌ قُطِع، حتّی یکون آخرهم لُصوصاً سَلاّبین»؛ این‌ها نطفه‌هایی هستند در پشت مردان و قرارگاه زنان. هرگاه مقداری از اینها از بین بروند، عده‌ای دیگر ظهورمی کنند تا این که سرانجامِ کار، سارقانِ مسلّح و رهزنانِ غارتگر خواهند شد.

اکنون نیز، هم راه سالار شهیدان زنده است و هم‏ مرام و مسلک اموی و مروانی و عباسی وجود دارد. این که سفارش فراوان به اشک ریختن و عزاداری کردن نموده‌اند برای آن است که اشک بر شهید اشتیاق به شهادت را به همراه دارد، خوی حماسه را در انسان زنده و طعم شهادت را در جان او گوارا می‌گرداند. چون اشکْ رنگ کسی را می‌گیرد که برای او ریخته می‌شود و همین رنگ را به صاحب اشک نیز می‏دهد.

از این‏رو انسان حسینی‏ منش، نه ستم می‌کند و نه ستم می‌پذیرد. این که عده‌ای به فکر ظلم کردن یا ظلم‏ پذیری هستند برای آن است که خوی حسینی در آنها نیست وگرنه شیعه خاص حسین‏ بن علی(ع) نه ظلم می‌کند و نه ظلم می‌پذیرد. آن کسی که ظلم‏پذیر است اموی مسلک است چنان‏که ظالم هم اموی صفت است، هر چند که زمزمه "یا حسین" بر لب داشته باشد. و در قیامت که هر کسی را به نام زمامدارش صدا می‌زنند: (یوْم ندْعوا کلَّ أُناسٍ بإمامهم)، شخص ستمگر در صف امویان شرکت می‌کند. لذا اگر انسان بخواهد بفهمد که راهی راه حضرت حسین ‏بن علی(ع) است یا راهی راه امویان، باید ببیند که در او خوی ستم‏ پذیری یا سلطه ‏گری وجود دارد یا نه. اگر گرایش به این خصلت‌های زشت را در خود دید باید در اخلاق خود تجدیدنظر کند.

وارثان حسین (ع)

خوب که نگاه کنی، حسینیان زمان را می بینی، خیلی پیچیده و دشوار نیست، اصلا هیچ زمانه ای بدون حسین(ع) و یزید نبوده، هیچ زمانه ای هم بدون کوفیان نبوده. میان این همه هیایو، فقط کمی تامل باید. 

هرگز میدان‌های نبرد را ترک نخواهیم کرد ... 

باید جنگ صفین را تکمیل کنیم

در این جنگ اگر نیمی از ما شهید شوند و نیمی دیگر باقی بمانند و با عزت و کرامت و شرافت زندگی‌ کنند، برای ما بهتر است. حتی اگر در این جنگ، سه چهارم ما شهید شوند و یک چهارم دیگر با شرافت و کرامت بمانند، این بهتر است.

و آنها که تن به هر ذلتی می‌دهند تا زنده بمانند، مرده‌های خاموش و پلید تاریخند، و ببینید که آیا کسانی که سخاوتمندانه با حسین (ع) به قتلگاه خویش آمده‌اند و مرگ خویش را انتخاب کرده‌اند، در حالی که صدها گریزگاه آبرومندانه برای ماندنشان بود، و صدها توجیه شرعی و دینی برای زنده ماندنشان بود، توجیه و تاویل نکرده‌اند و مرده‌اند، اینها زنده هستند؟ آیا آنها که برای ماندشان تن به ذلت و پستی رها کردن حسین (ع) و تحمل کردن یزید دادند؟ کدام هنوز زنده‌اند؟ 

هرکس زنده بودن را فقط در یک لش متحرک نمی‌بیند، زنده بودن و شاهد بودن حسین (ع) را با همه وجودش می‌بیند، حس می‌کند و مرگ کسانی را که به ذلت‌ها تن داده‌اند، تا زنده بمانند، می‌بیند. آنها نشان دادند، شهید نشان می‌دهد و می‌آموزد و پیام می‌دهد که در برابر ظلم و ستم، ای کسانی که می‌پندارید: «نتوانستن از جهاد معاف می‌کند»، و ای کسانی که می‌گویید: «پیروزی بر خصم هنگامی تحقق دارد که بر خصم غلبه شود»، نه! شهید انسانی است که در عصر نتوانستن و غلبه نیافتن، با مرگ خویش بر دشمن پیروز می‌شود و اگر دشمنش را نمی‌کشد، رسوا می‌کند. 

 
و شهید قلب تاریخ است، هم‌چنان‌که قلب به رگهای خشک اندام، خون، حیات و زندگی می‌دهد. جامعه‌ای که رو به مردن می‌رود، جامعه‌ای که فرزندانش ایمان خویش را به خویش از دست داده‌اند و جامعه‌ای که به مرگ تدریجی گرفتار است، جامعه‌ای که تسلیم را تمکین کرده است، جامعه‌ای که احساس مسؤولیت را از یاد برده است، و جامعه‌ای که اعتقاد به انسان بودن را در خود باخته است، و تاریخی که از حیات و جنبش و حرکت و زایش بازمانده است، شهید همچون قلبی، به اندام‌های خشک مرده بی‌رمق این جامعه، خون خویش را می‌رساند و بزرگ‌ترین معجزه شهادتش این است که به یک نسل،‌ ایمان جدید به خویشتن را می‌بخشد. 

وقتی در صحنه نیستی، وقتی از صحنه حق و باطل زمان خویش غایبی، هرکجا که خواهی باش! 

اینجا چراغی روشن است ... - بازنشر

باز محرم 

باز مهمان آقا اباعبدالله 

باز بهشت مسجد جامع، هر سحر داغ عشق مولا ... 

اینجا چراغی روشن است، اگر حالت خوب باشد، بوی بهشت را حس می کنی 

پی نوشت : 

تصویر بالا نمایی از مسجد جامع شهر زنجان (مسجد سید) هست، دهه اول محرم مطابق با رسمی دیرین هر روز بعد از نماز صبح دعای زیارت عاشورا (بنابر دستور العمل میرزای نائینی (رضوان الله) یعنی ابتدا زیارت کوتاه امیرالمومنین+زیارت عاشورا+ دعای علقمه) قرائت می شود. آیت الله صائینی در کتاب معراج پیامبر نوشته اند، علت اکتشافات و مشاهدات حیرت آور پیامبر در معراج، ارتباط با روح عالم هستی بوده و اینکه اولیاء خدا با روح عالم هستی در ارتباط هستند و می توانند درک کنند و ببینند مواردی رو که با چشم ظاهر قابل دیدن نیست. 

پی نوشت 2: 

شکرخدا، یک سال دیگه زنده موندیم و به محرم رسیدیم. شاید آقا ابا عبدالله این دهه ما رو مهمون سفره اهل بیت کنه. شاید این دهه، همون اتصال و عروج ما باشه. انشالله

عصر برگشتن به خویشتن