ربیون (2)
از واضحات است که خواندن قرآن در هر روز و ادعیه مناسبه اوقات و امکنه در تعقیبات و غیر آن‌ها و کثرت تردد در مساجد و مشاهد مشرّفه و زیارت علما و صلحا و همنشینی با آن‌ها از مرضیات خدا و رسول(ص) است و باید روز به روز مراقب زیادتی بصیرت و انس به عبادت و تلاوت و زیارت باشد.
و بر عکس کثرت مجالست با اهل غفلت، مزید قساوت و تاریکی قلب و استیحاش از عبادت و زیارات است، از این جهت است که احوال حسنه حاصل از عبادات و زیارات و تلاوت‌ها، به سبب مجالست با ضعفا در ایمان، به سوء حال و نقصان مبدّل می‌شوند، پس مجالست با ضعیف الایمان- در غیر اضطرار و برای غیر هدایت آن‌ها - سبب می‌شود که ملکات حسنه خود را از دست بدهد، بلکه اخلاق فاسده آن‌ها را یاد بگیرد: «جاالِسُوا مَنْ یُذَکِّرُکُمُ اللّهَ رُؤْیَتُهُ، وَ یَزِیدُ فِى عِلْمِکُمْ مَنْطِقُهُ، وَ یُرَغِّبُکُمْ فِى الاْآخِرَةِ عَمَلُهُ»
"العبد"
ربیون
همه می‌دانند که «رساله عملیّه» را باید بنگرند و بخوانند و بفهمند و تطبیع عمل بر آن نمایند و حلال و حرام را با آن تشخیص بدهند؛ پس نمی‌توانند بگویند: «ما نمی‌دانیم چه بکنیم و چه نکنیم»
"العبد"
دانلود برنامه ضیافت با حضور فرزند آیت الله بهجت :
علی بهجت، فرزند آیت‌الله‌العظمی بهجت قدس‌سره، از سال ۶٣ به ارشاد علامه محمدتقی جعفری قدس‌سره، ملازم پدر شد. علامه به او گفته بود این مرد هر چه می‌گوید ثبت و ضبط کن. حاصل این ملازمت چندین ساله کوله‌باری از خاطرات ناب و تجربیات ارزشمند است که در شناخت هر چه بیشتر این عارف و عالم ربانی چراغ راه است. فایل ویدئویی مصاحبه با حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی بهجت، در ویژه‌برنامه تلویزیونی ماه مبارک رمضان، با موضوع سیره و زندگانی آیت‌الله‌العظمی بهجت قدس‌سره، که در تاریخ شانزدهم تیر ماه ١٣٩٣ از شبکه قرآن سیما پخش شد:
من عمل بما علم، کفی ما لم یعلم
آقایانی که طالب مواعظ هستند از ایشان سؤال می‌شود: آیا به مواعظی که تا حال شنیده‌اید عمل کرده‌اید یا نه؟ آیا می‌دانید که هرکس به معلومات خود عمل کرد، خداوند مجهولات او را معلوم می‌فرماید؟ آیا اگر عمل به معلومات-اختیاراً- ننماید شایسته است توقع زیادتی معلومات؟
آیا باید دعوت به حق از طریق لسان باشد؟ آیا نفرموده با اعمال خودتان دعوت به حق بنمایید؟ آیا طریق تعلیم را باید یاد بدهیم یا آنکه یاد بگیریم؟
آیا جواب این سؤال‌ها از قرآن کریم: «وَالَّذینَ جاهَدوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَن»
و از کلام معصوم(ع): «مَنْ عَمِلَ بِمَا عَلِمَ وَرَّثَهُ اللَهُ عِلْمَ مَا لَمْ یَعْلَمْ» و «من عمل بما علم، کفی ما لم یعلم» روشن نمی‌شود؟
خداوند توفیق مرحمت فرماید که آنچه را می‌دانیم زیر پا نگذاریم و در آنچه نمی‌دانیم توقف و احتیاط نماییم تا معلوم شود.
نباشیم از آن‌ها که گفته‌اند:
پی مصلحت مجلس آراستند/نشستند و گفتند و برخاستند
"العبد"
الْکَهْفِ الْحَصِینْ
اَللّهُمّ صَلِّ عَلَی الْکَهْفِ الْحَصِینْ
وَ غِیاثِ الْمُضْطَرِّ الْمُسْتَکین ،حُجَّتِکَ وَ کَلِمَتِکَ النّامُوسِ الْاَکْبَر
اَلْاِمامِ الْمَهْدیِّ الْمُنْتَظَر
اَللّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ سَهِّلْ مَخْرَجَه ، وَاجْعَلْنا مِنْ اَنْصارِهِ وَ اَعْوانِهِ
وَالْفائِزینَ بِلِقائِهِ.
رسم عاشقی
دیشب مرا با پروانه دلسوخته و عاشق دلباخته، سخنانی به میان رفت. در من آتشی افروخت که هنوزم می سوزم. گاهی بر می خواست و به گرد خورشید رخسار محبوبش می گشت و گاهی از خود بی خود می شد و به زمین می افتاد. نظرش جز به روی معشوقش نبود و هر طرف او را می افکندم، باز به جانب محبوبش نظر داشت.مدتی در زیر چراغ، بیهوش می افتاد. چون به هوش می آمد، باز برمی خواست و به دور محبوبش پر و بال می زد.
از او پرسیدم که: ای عاشق دلباخته جگرسوخته! چرا از دیروز که به پیش ما آمده ای تا به حال به کناری خزیده بودی و حال، چنینی؟
گفت: جلوه معشوق ما را بر این داشت.
پرسیدم : غرضت از این گردش به دور معشوقت چیست؟
گفت: دوست فنای ما می خواهد.