لحظاتی در زندگی هست که با همه وجود احساس غربت و تنهایی می کنی، انگار همه غم های عالم در قلبت ریخته شده، از همه جا ناامید می شی، از همه کس دل می کنی،
آیت الله بهجت می فرمود، قدر این لحظات رو بدونید، لحظات حقیقی زندگی انسان همین لحظات هست، زیرا این دنیا به خاطر دوری از محبوب چیزی جز اندوه نیست.
در لطیف ترین ثانیه های رجب، برای همه مسلمین در سرتاسر دنیا از سوریه و لبنان تا میانمار دعا کنیم، و زنده کننده قرآن و نجات دهنده انسان حضرت مهدی(عج) رو فراموش نکنیم.
دانستم تا زمانی که آیینه دل، به تیرگیهای دنیوی آلوده است، چهره محبوب در آن منعکس نمی شود و صورتی مطلوب، در آن دیده نخواهد شد.
"همین جور باید در گیر و دار نوسان باشیم تا قلب فرقان پیدا کند! مقام ِ توجه عرفانی باید قوی شود و آن توجه عرفانی
زیر ِ سر ِ حضور است! حضور همانند پرنده ای ست که وقتی بر دوش ِ کسی نشست، به اندک چیزی فرار خواهد کرد ..."
نقل از عاشقانه های عبور ...
انسان و زندگی او
انسان موجودی ست که از عدم، وجود یافته ولی از لحظه وجود، دیگر تبدیل به یک موجود ابدی شده است. یعنی از لحظه ای که خداوند انسان را آفرید، انسان دیگر تا ابد از بین نمی رود. آنچنان که حضرت امیر(ع) اشاره دارند : (خلقتم للبقا لا للفناء : شما انسانها برای باقی ماندن آفریده شده اید، نه برای فانی شدن) |
|
به تعبیر علما، انسان شش دوره را در حیات خویش تجربه می کند:
اول- دوره ذر: آن زمانی ست که انسان پیش از این دنیا، وجودی بسیار خرد و کوچک داشته است.
دوم- دوره اصلابی: که انسان در صلب پدران خویش جای دارد و از پشتی به پشت دیگر انتقال می یابد.
سوم- دوره ارحامی: که انسان به صورت نطفه وارد رحم مادر می شود و تا مرحله تولد رشد می کند.
چهارم- دوره دنیایی: که انسان از مادر متولد شده و پای به جهان می نهد.
پنجم- دوره برزخی: که انسان پس از لحظه مرگ، وارد عالم برزخ می شود.
ششم-دوره قیامت: که انسان بعد از پایان دوره برزخ، وارد عالم قیامت می شود و شامل دو مرحله است:
ادامه مطلب ...