تذکرة المتقین!! (امیر کبیر)
قربانت شوم
الساعه که در ایوان منزل با همشیره همایونی به شکستن لبه نان مشغولیم، خبر رسید که شاهزاده موثق‌الدوله حاکم قم را که به جرم رشا و ارتشا معزول کرده‌بودم به توصیه عمه خود ابقا فرموده و سخن هزل بر زبان رانده‌اید.فرستادم او را تحت‌الحفظ به تهران بیاورند تا اعلیحضرت بدانند که اداره امور مملکت به توصیه عمه و خاله نمی‌شود. زیاده جسارت است،
تقی
"دست خط امیر کبیر در نامه معروف او به پادشاه قاجار"
پی نوشت :
اى پسر آدم!
توشه‌ات را زیاد کن که راه دور است دور.
و کشتى‌ات را تازه و نو گردان که دریا ژرف است ژرف.
و بارت را سبک ساز که جاده باریک است باریک.
و کردارت را خالص گردان که سنجشگر بیناست بینا.
و خوابت را براى وقت مرگت و فخر و بالیدنت را براى هنگام سنجش اعمال بگذار و خواهش نفسانیت را براى بهشت و آسایشت را براى آخرت و لذتت را براى زنان بهشتى واگذار، و تو براى من باش تا من براى تو باشم و با حقیر و پست شمردن دنیا به من نزدیک شو و به وسیله دشمنى با نابکاران و دوستى با نیکان از آتش دوزخ دور شو زیراکه خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نمى‌کند.
