طعم زندگی + پی نوشت

باز نشر 

در یک عصر بهاری، روبه روی تلویزیون نشسته ایم، مشغول خوردن عصرانه روز تعطیل، تلویزیون یک فیلم سینمایی پخش می کند، "طعم زندگی" (ترجمه تلویزیون از A Taste of Romance) 

اجازه بدهید همین ابتدا، با هم یک قراداد امضا کنیم، من در هیچ کجای نوشته ام، موضع گیری نمی کنم، و تنها سوال می پرسم و شما خواننده این متن، به آنها پاسخ می دهید.

بسم الله 

ریحانه 8 سال دارد و در کنار من نشسته و با هم داریم فیلم را تماشا می کنیم. او از احکام عملی دین و مذهبی که به آن متولد شده بی خبر است. پس یک لوح سفید داریم آماده نوشتن. قلم آماده ... می نویسیم :

زن ماجرای فیلم تنهاست و مرد هم با یک دختربچه، باز هم تنهاست. زن و مرد داستان با هم قرار عاشقانه می گذارند، به کوه و گردش می روند، و در یک کلام بدون هیچ مناسبت شرعی، با هم اختلاط دارند. چه می شد اگر ما هم گشت ارشاد نداشتیم؟!

زن داستان ما در همه جای فیلم از نهایت آراستگی مو و لباس و صورت برخوردار است و می دانیم که فناوری های پیشرفته کاملا به او در این امر یاری می رسانند. ریحانه چشمانش مبهوت زیبایی زن ماجراست.

مرد داستان در سرتاسر داستان از زندگی لذت تمام می برد، اصلا استرسی نیست، فشار بی پولی؟ ابدا، فشار کاری؟ اصلا! همه عیشش تمام است، فقط یک زن ندارد که آنهم در طول "طعم زندگی" در حال فراهم شدن است، کاش زندگی ما هم همین طور بود، همه اش آرامش، لذت، دلخوشی و راحتی!

تصاویر پس زمینه با نهایت دقت انتخاب شده اند، همه جا آراسته و مرتب است، خیابان ها در اوج تمیزی و آدم ها در نهایت زیبایی! آدم دلش می خواهد محیطی و جامعه ای مانند آنجا خوب و زیبا و تمیز داشته باشد.

اه دوباره پیام بازرگانی ...

پسرک بعد از 4 ساعت موتورسواری آمده و خسته است، پاندا بستنی اش را معرفی می کند تا پسرک زحمت کش خستگی درکند.

آب میوه خورشید و ستاره بازهم ماشین چند میلیونی جایزه می دهد.

خانم ها دور هم جمع شده اند و در آشپزخانه هایی به غایت اشرافی در مورد خواص مواد شوینده صحبت می کنند.

آه بالاخره انتظارها به سر آمد و "طعم زندگی" از سر گرفته شد:

قرار است بدانیم که طعم واقعی زندگی چگونه است، همه باید در نهایت خوشی و لذت باشند، البته برخی صحنه های نامناسب نیز قبلا توسط برش گران جان بر کف ( که معلوم نیست بعد از دیدن این همه صحنه های منشوری چطور هنوز منحرف نشده اند و ما از آنها می خواهیم آنتی تروجانی را که روی خود نصب کرده اند به سایرین نیز معرفی نمایند) برش داده شده ...

فیلم با وصال عشاق و از بین رفتن کوچکترین ناراحتی و غم زن و مرد داستان و کلا همه آدم های داستان به پایان می رسد، ریحانه در کنارم نشسته و نان بربری اش را می خورد، 2 سال دیگر به سن تکلیف می رسد. نمی دانم چند سال بعد به اینترنت دسترسی پیدا خواهد کرد و در جامعه دوشادوش مردان به فعالیت و کار خواهد پرداخت، فقط امشب سر نمازم برایش دعا می کنم.

راستی قرار بود سوال بپرسم، نه دیگر چشم هایم حس می کنم نم بهاری برداشته، سوال ها را خودتان از خودتان بپرسید.

رو نوشت برای همه دلواپسان پوشش و حجاب

رو نوشت برای همه دلواپسان دین و اخلاق

رو نوشت برای برای ریاست محترم رسانه ملی

رو نوشت برای برش گران جان برکف

رو نوشت برای خدا

رو نوشت برای مظلوم مظلوم مظلوم مهدی(عج)

والسلام 

پی نوشت :

ضعف ها و البته خیانت های رسانه ملی اونقدر هست که یک فیلم سینمایی مثل "طعم زندگی" جز موارد کوچک محسوب می شه، همه نواقص ساختاری و محتوایی رسانه ملی به دست یک فرد یا حتی جمع محدود اصلاح نخواهد شد، همه ما باید برای اصلاح بنیادین این رسانه تلاش کنیم، و البته کارهای ارزشمند و فرهنگ سازی های موثر این رسانه رو هم ارج بنهیم، دو مورد از سریال هایی که با همه نواقص اما پیام های ارزشمند برای بحث خانواده و اجتماع داشتن، می تونم به سریال "آوای باران" و سریال "دردسرهای عظیم" اشاره کنم. امیدواریم موارد مشابه این کارها با رفع نواقص موجود ادامه پیدا کنه.