صوم

ماه رمضان شما را دعوت کرده خداى تبارک و تعالى به مهمانى خودش. همان‏طور که مى‏بینید مهمانى خدا صوم است، مثل میهمانى ماها نیست که آنجور تشریفات را داشته باشد، پرهیزدادن است از آن چیزهایى که مربوط به شهوات انسان است. توجه بکنید که ماه مبارک را به آدابش عمل بکنید یعنى آداب روحی‏اش. فقط دعا نباشد، دعا به معناى واقعى‏اش باشد. خواندن خدا و تذکر خدا به معناى واقعى، آن تذکرى که نفوس را مطمئن مى‏کند، آن ذکرى که بِذِکْراللَّهِ تَطْمَئِنَّ القُلُوبْ (2). یاد خدا واقعاً و حاضر دیدن خدا را در همه جا.

مطابق رضاى او عمل کنید. از خدا بخواهید که ما را از عنایت خودش محروم نفرماید. و این ضیافت خدا را قدر بدانید. این ضیافت خیلى لطافت و ظرافت دارد، این را باید قدر بدانیم ما. این ادعیه‏اى که وارد شده است درماه مبارک رمضان و در ماه شعبان اینها راهبر ماست به مقصد…  اینها را توجه به آن بکنید، انسان را این ادعیه می ‏تواند حرکت بدهد. ماه مبارک مى‏تواند که انسان را موفق به بسیارى از امور بکند. ماه مبارک مى‏تواند انسان را طورى بکند که تا ماه مبارک دیگر یا تا آخر دیگر کنترل بشود و تخطى از آنچه رضاى خداست نکند.

خدایا! ما بندگان ضعیف هستیم، ما بندگانى هستیم که هیچ نداریم، ما هیچیم و هرچه هست تویى. ما اگر چنانچه خلاف مى‏کنیم نادانیم، تو بر ما ببخش. تو ما را به این ماه مبارک رمضان وارد کن به طورى که با رضاى تو وارد بشویم در او. خدایا! تو ما را لیاقت بده که در این مهمانى که از ما کردى به‏طور شایسته وارد بشویم...

"روح الله"