منهای فقر(1) - گواهی در محضر الهی

پروردگارا من گواهی می دهم ...
برائت می جویم از جهل، از نادانی ...
خدایا برائت می جویم از مردمانی که جهل، کورشان کرده تا پوچی عمل نادرستشان را نبینند.
خداوندا گواهی می دهم در جامعه ای که کسانی شب را گرسنه، سر بر بالین نهاده اند، کسانی میلیون ها تومان صرف شهوت پوچشان ( به نام چهارشنبه سوری و آتش زدن و ترقه و مواد منفجره) می کنند، خداوندا گواهی می دهم به دستان پدرانی که در ایام عید شرمنده نگاه کودکان مظلومشان هستند، به وصله های لباس پاره کودکان مظلوم، به درد و غم مادران سرپرست خانواده، خدایا ... خدایا گواهی می دهم در حالی که عالمان امتت، این سنت پوچ و احمقانه را مخالف شرع و عقل نامیدند و مردمان را از آن بازداشتند، باز مسرفان جاهل از حکم نایبان تو سرکشی می کنند،

خداوندا این ناکسان در برابر پیامبر تو و اهل بیت تو چه پاسخی خواهند داشت؟ خداوندا تو خود فریاد پوچ شان را شنیدی، این همنوایان با سرخی شیطان را،

خدایا به عزت و جلالت قسم، داد مظلومان و محرومان و گرسنگان امتت را از این موجودات انسان نما بستان.

والسلام